سید محمدباقر قزوینی
آیت الله سید محمدباقر قزوینی فرزند سید ابوتراب یکی از آیات عظام و مدرسین بزرگ حوزه علمیه قم در اواسط قرن ۱۴ بود. خاندان ابوترابی از پدر و جد و احفاد، ساداتی جلیل القدر و اکثرا از علما و پرچمداران مذهب بوده و هستند.
معظم له فقیهی محقق و مجتهدی اصولی و محدثی مفسر و ادیبی دانشمند و پارسا بود. مرحوم قزوینی از شاگردان آخوند خراسانی و علامه یزدی بود که خود به درجه اجتهاد و مقام استادی رسید. او در فقه و اصول، علم رجال و حدیث و ادبیات و تفسیر ید طولائی داشت.
آیت الله قزوینی در سال ۱۳۳۲ از عتبات وارد قزوین شد و حدود ده سال در رأس علمای قزوین از مروجین بزرگ مکتب جعفری بود.
قزوینی در سال ۱۳۴۲ (عصر مرحوم حاج شیخ) در سلک آیات و مدرسین حوزه قم قرار گرفت و سالها در مسجد بالاسر اقامه جماعت داشت. مرحوم قزوینی در جمله مراجع از همکاران آیت الله حائری بود و در تدریس علما و ترویج مذهب کوشش می فرمود و از محضر او علمائی به مقام استادی رسیدند.
مرحوم سید محمدباقر قزوینی در شب بیست و هشتم صفر سال ۱۳۶۴ قمری (که مصادف با شب شهادت سبط اکبر رسول اسلام صلی الله علیه و آله است) به میهمانی پیامبر و آل او شتافت. بعد از مرگش حجج بزرگ اسلام آقایان سید محمد، سید علی و سید علی اصغر ابوترابی وارث علوم خاندان خویش گردیدند.
منابع
- سايت شعائر